Jedna szansa na tysiąc

Trafić jedną szansę na tysiąc? Można rzec szczęściarze. Owszem, byłoby tak gdyby chodziło o wygraną w loterii. Niestety. 20 lat temu to nasza córka okazała się tym jednym na tysiąc dzieckiem, które urodziło się obciążone rozszczepem kręgosłupa.

25 października obchodzimy Światowy Dzień Rozszczepu Kręgosłupa — datę, która dla naszej rodziny nigdy nie będzie  już tylko medycznym hasłem z kalendarza. To dzień, który przypomina nam, jak choroba potrafi zdefiniować życie całej rodziny.

Przez lata zadawaliśmy sobie to samo pytanie: dlaczego my? Statystyka nie zna odpowiedzi. Ciąża przebiegała wzorowo, pod opieką cenionej lekarki, prywatnie, z pełną diagnostyką i regularnymi badaniami USG. Wszystko wskazywało na to, że nasza córeczka rozwija się prawidłowo. Nikt nie był przygotowany na to, co wydarzyło się w dniu narodzin Emilii.

Ból, strach, rozczarowanie i żal do lekarzy, którym zaufaliśmy — to emocje, które pamiętamy do dziś. Czy można było tego uniknąć? Być może. Już dwadzieścia lat temu medycyna znała metody leczenia prenatalnego, które nie usuwały przyczyny choroby, ale mogły znacząco poprawić stan zdrowia dziecka. Może wtedy Emilia nie byłaby dziś skazana na wózek. Więcej na temat tamtych wydarzeń można przeczytać tutaj,,: http://emilia05.pl/historia-emi/

Dlatego dziś powtarzam każdej przyszłej mamie: nigdy nie poprzestawaj na jednej opinii lekarskiej. Warto zasięgnąć drugiej, a czasem i trzeciej konsultacji. Tego, co się wydarzyło, nie mogę już zmienić — ale inni wciąż mają szansę.

Naszą szansą jest dziś rehabilitacja. Każdy dzień to praca nad samodzielnością, nad przygotowaniem Emilii do życia w świecie, który wciąż nie jest w pełni przyjazny osobom z niepełnosprawnościami.

Nikt nie zdejmie z niej ciężaru codziennych trudności, ale każdy z nas może sprawić, by były one łatwiejsze do pokonania — wystarczy nie odwracać wzroku, podać pomocną dłoń, przekazać 1,5% podatku, uśmiechnąć się, powiedzieć dobre słowo.

Jak przekazać 1,5% podatku? Szczegóły tutaj; http://emilia05.pl/1-podatku/

Czasem tak niewiele potrzeba, by komuś naprawdę pomóc.