W tym roku wakacji nie będzie. Nie było tez w zeszłym, ani dwa lata temu. Od dziesięciu lat nasze urlopy spędzamy na turnusach rehabilitacyjnych, w kolejkach do specjalistów lub szpitalach. Nasze wakacje to chwile pospiesznie kradzione dobie by móc pobyć razem, by na moment poudawać, że jest normalnie. że nie ma choroby, problemów i zmartwień. Uwielbiam wówczas być tylko matką, nie zaś terapeutką, rehabilitantką czy atletką dźwigającą mój słodki ciężar. W takich chwilach znika cały otaczający nas świat i problemy. Jesteśmy My – zwykła rodzina.  

Wczoraj Emilia zakończyła pewien etap swojego życia. Trzecia klasa odchodzi w zapomnienie, przed nami nowe wyzwania i przygody. Jestem pod wrażeniem, że pomimo tylu obowiązków związanych z rehabilitacją, ograniczeniami w życiu i nieobecności w szkole nasza córeczka dała radę osiągając wyniki, które sprawiają, iż MY – rodzice jesteśmy dumni. Teraz pora wakacji, odpoczynek i ładowanie akumulatorów na rok kolejny, mam nadzieję że równie dobry…  

Witam wszystkich „starych” znajomych oraz tych zupełnie nowych. Po ponad 5 latach prowadzenia bloga „zeżarło” go. Nie pora na wnikanie kto i jak zawinił, lecz pomyślałam, że być może to świetna okazja by wreszcie  stworzyć Emilii uczciwą stronkę. I tak oto zaczynamy kolejny raz od przysłowiowego zera. Nowe wyzwania, nowa energia. Oby nie brakło mi zapału. Trzymajcie kciuki i odwiedzajcie nas proszę.